ကာနာတာကာရဲ့ ကိုလာရွှေတွင်းမှာ ရွှေတူးသမားတွေ တွေ့ကြုံခဲ့ရတာကိုအခြေခံပြီး ပြန်လည်ရိုက်ကူးထားတာပါ။
၂၀၂၄ထွက် ဖြစ်ရပ်မှန် ရုံတင်ကားကောင်းတစ်ကားပဲဖြစ်ပါတယ်။
ချစ်မိသွားရင်ဘာမှမမြင်တတ်ကြတဲ့သဘာဝအတိုင်း မိန်းမသည်သာအရာရာဖြစ်နေတဲ့ သန်ဂန်လန် ၊ ကလေးတွေဆိုလည်း မိခင်ထက် ဖခင်ကိုပိုချစ်ကြပြီး အဖေ့ရဲ့အိပ်ရာဝင်ပုံပြင်တွေက
သူတို့ရဲ့အိပ်ဆေးပဲပေါ့။ မိသားစုတွေဘဝကို အလုပ်လုပ်လိုက် ကြည်နူးလိုက်ဖြစ်နေချိန်မှာ ရွှေတွင်းတူးဖို့အင်္ဂလိပ်အစိုးရက အမိန့်ချမှတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒီရွှေတွင်းရဲ့သမိုင်းကိုပြောရရင်တော့ … ပွန်နာမြစ်ဝန်းရံနေတဲ့ အာနာမာလိုင်တောင်တစ်လုံး ဆင်နဲ့တူလို့ဒီလိုနာမည်ပေးထားတာဖြစ်ပြီး ဆင် ကျား ဝက်ဝံရိုင်းတွေရဲ့အသံတွေ ပဲ့တင်သံကြားရတဲ့ထိပေါများပါတယ်။
တိုင်းတစ်ပါးကရန်သူတွေကိုချေမှုန်းပြီး မြစ်ကိုဖြတ်သန်းလာတဲ့ဘုရင်က ဒီမြစ်မှာရွှေတူးသမားတွေနဲ့ဆုံခဲ့တယ်။ မြစ်ထဲမှာရှာနေတဲ့ရွှေတွေက လိုအပ်သူသာရဖို့ကျိန်စာသင့်နေပေမဲ့ ဘုရင်ကဒီရွှေကို အပိုင်သိမ်းချင်ခဲ့ပါတယ်။
ကျိန်စာသင့်တဲ့အတိုင်း ဘုရင့်လူတွေဆင်းရှာတော့ ဘယ်ရွှေမှမတွေ့ခဲ့ဘူးပေါ့။
ဒါပေမဲ့ ပွန်နာမြစ်နဲ့မဝေးတဲ့တစ်နေရာမှာ ရွှေအတိဖြစ်နေတဲ့ကျောက်တုံးနဲ့ ရွှေမြေတွေကို ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့တွေ့ခဲ့တယ်။ ဒီရွှေမြေကိုတော့ အာရသီဆိုတဲ့ မှော်ဆရာမကစောင့်ရှောက်နေတာပါ။ တောအုပ်ရဲ့ခေါင်းဆောင်
စိတ်ကိုအလိုရှိသလိုညှို့နိုင်စွမ်းရှိတဲ့သူမ..
သူ့ကြောင့်ပဲ ဒီရွှေတွေကဘေးမသီရန်မခရှိနေခဲ့တာပါ။ ဒါပေမဲ့ လောဘသားတွေလက်အောက်မှာကျရှုံးခဲ့ရပြီး သူ့သွေးနဲ့ထိတဲ့ နယ်မြေတိုင်းကိုရွှေအတိဖြစ်စေခဲ့ပြီး ကျိန်စာတွေကလည်းဒီတိုင်းကျန်ရှိနေပြီး
သမိုင်းကြောင်းကတစ်ခန်းရပ်ခဲ့တယ်။ မျက်မှောက်ကာလမှာတော့ ဒီရွေတွင်းကိုပြန်တူးဖော်ဖို့အင်္ဂလိပ်အစိုးရက အမိန့်ချမှတ်လေတော့ သန်ဂန်လန်တို့ရွာသားတွေက မဖြစ်မနေသွားဖို့အကြောင်းဖန်လာရာကနေ
ဘယ်လိုအခက်အခဲတွေတွေ့ကြုံသွားရမယ်ဆိုတာကိုတော့ ဆက်လက်ကြည့်ရှုလိုက်ပါရှင်…